วันอังคารที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2552

จากคนหนึ่ง...ถึงอีกคน


คนหนึ่งอยากจะรู้ อีกคนไม่อยากให้ถาม
คนหนึ่งคอยวิ่งไล่ตาม อีกคนก็เดินหนีไป
คนหนึ่งคอยตรงนี้ อีกคนไปอยู่ที่ไหน
คนหนึ่งบอกว่าเหงาใจ อีกคนว่าน่าระอา

คนหนึ่งอยากไปหา อีกคนก็กลับห่างหาย
คนหนึ่งอยากนั่งใกล้ๆ อีกคนไม่ยอมสบตา
คนหนึ่งโทรทุกครั้ง อีกคนไม่เคยโทรหา
คนหนึ่งแบกรักเต็มบ่า อีกคนไม่แคร์อะไร

คนหนึ่งหาเรื่องคุย อีกคนหนึ่งหาเรื่องวาง
คนหนึ่งทำแทบทุกอย่าง อีกคนไม่เคยสนใจ
คนหนึ่งคิดถึงกัน อีกคนหนึ่งคิดถึงใคร
ขณะคนหนึ่งรักมากมาย อีกคนทำไมน้อยลง

คนหนึ่งบอกว่ารัก อีกคนไม่อยากจะรู้
คนหนึ่งยังเหมือนเดิมอยู่ อีกคนทำไมเปลี่ยนไป
คนหนึ่งห่วงเสมอ อีกคนหนึ่งห่วงอยู่ไหม
คนหนึ่งยังนั่งร้องไห้ อยากรู้หัวใจอีกคน

คนหนึ่งหาเรื่องคุย อีกคนหนึ่งหาเรื่องวาง
คนหนึ่งทำแทบทุกอย่าง อีกคนไม่เคยสนใจ
คนหนึ่งคิดถึงกัน อีกคนหนึ่งคิดถึงใคร
ขณะคนหนึ่งรักมากมาย อีกคนทำไมน้อยลง

คนหนึ่งหาเรื่องคุย อีกคนหนึ่งหาเรื่องวาง
คนหนึ่งทำแทบทุกอย่าง อีกคนไม่เคยสนใจ
คนหนึ่งคิดถึงกัน อีกคนหนึ่งคิดถึงใคร
ขณะคนหนึ่งรักมากมาย อีกคนทำไมน้อยลง

คนหนึ่งคิดถึงกัน อีกคนหนึ่งคิดถึงใคร
ขณะที่ฉันรักมากมาย แต่ว่าเธอทำไมน้อยลง


เธอคนนั้นอยู่ไหน!?!... อยากได้เธอคนเดิม โปรดกลับมาเถอะ ไม่อยากตายทั้งเป็น ทุกวันนี้ต้องเเกล้งยิ้มตลอดเวลา แต่ในใจเธอรู้บ้างใหมว่าฉันกลับร้องให้เป็นสายเลือด.... อยากให้ถึงวันนั้นแบบคนอื่นบ้าง.... วันที่เธอทำให้ฉันร้องให้ทั้งน้ำตาเพราะดีใจ ไม่ใช่ต้องมาร้องให้ทุกข์อยู่อย่างนี้ ก็รู้ว่าขาดเธอไม่ได้ น่าจะเข้าใจกันบ้าง....
เพิ่งจะรู้ว่าทำดีแล้วไม่ได้ดี แต่กลับทำให้ทุกอย่างเป็นเรื่องใหญ่ ที่ทำไปทุกอย่างก็เพราะใคร ถ้าไม่ใช่เธอ
อยากให้เข้าใจกันบ้าง สิ่งที่ทำไปเพราะรัก
หากไม่รักก็ไปนานแล้ว คงไม่มาห่วง มาทุกข์อยู่อย่างนี้หรอก....
เธอคือคนแรกที่ฉันมอบให้ทุกอย่าง แม้กระทั่งชีวิตก็ให้ได้
อยากให้เธอเป็นเหมือนเดิม....
เป็นคนที่อยู่ข้างฉันเวลาฉันทุกข์ อยากตื่นมาแล้วเจอเธอข้างๆอีกครั้ง
อยากปลอบเธอเวลาเธอทุกข์ อยากอยู่ด้วยกันอีกครั้ง....

ก็คงต้องรอต่อไปเช่นเคย ไหนๆก็รอมาตลอดเเล้วนี่.... แต่ก็จะรอต่อไป รอจนถึงวันนั้นของเรา............T^T

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น