วันพุธที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

อยากให้รู้ว่าาาา


แค่คำว่ารักมันยังไม่พอหรอกนะ....

หากรักกันจิง การกระทำต้องมีให้เหน

คำพูดซึ้งๆต้องมีให้ฟัง....ยิ่งทุกวันยิ่งดี

ทำได้มั้ยล่ะ??


เจ็บนะ

ทำไมต้องให้รอ? เราทำอะไรผิดไป? ทำไมเราต้องมารอ..รอคนที่รักหมดใจ แล้วจะให้เรารอไปถึงเมื่อไหร่? ตลอดชีวิตหรือ? ทำไมต้องเปนอย่างนั้น? ใครช่วยบอกที

ไอ้เรารึก้อเฝ้ารอวันนั้น อย่างตั้งอกตั้งใจ แต่เธอกลับทำให้ความฝันชั้นพังทลายทุกครั้งไป........มันเจ็บนะ....

จะต้องให้รออิกนานมั้ย?

จะต้องให้เสียใจไปถึงเมื่อไหร่?

จะต้องให้เสียน้ำตาอีกเท่าไหร่ เธอถึงจะพอใจ..

หากไม่รักคงไม่รออยู่อย่างนี้หรอก แต่นี่รักมาก รักเสียจนหาคำไหนมาแทนไม่ได้ รักมากกว่าชีวิตตะเองอิก.

เคยเค้าใจความรุสึกกันบ้างมั้ย? เคยแคร์กันบ้างมั้ย? รักกันจิงหรือเปล่า?

เธอ เคยบอกว่าชั้นอยู่ในใจเธอเสมอ....เปนที่ หนึ่ง ตลอดมา แต่การกระทำเธอล่ะ? เธอทำเหมือนชั้นเปนคนสุดท้ายที่เธอคิดถึง มีอะไรๆ ก้อ จะเปนเรานี่แหละที่รู้คนสุดท้าย..

ไม่อยากเปนอย่างงี้อิกต่อไป แต่จะให้ทำไงได้ก้อคนมันรัก รักจนหมดหัวใจ รักจนไม่รู้จะทำยังไง ให้เธอพอใจสักที.

ปากก้อบอกว่า ดีใจที่มีกันและกัน จะไม่ทิ้งกันไป แต่รู้มั้ยว่ามันยังไม่พอสำหรับชั้น..

ชั้นอยากเหนการกระทำของเธอด้วย.

ทำให้ดูหน่อยสิว่ารักกัน....

ทำให้ดูหน่อยสิว่าเรามีกันและกัน จะไม่ทิ้งกันไป....

ทำให้ดูหน่อยสิว่าชั้นเปนที่หนึ่ง....

แค่นี้อ่ะทำให้ได้มั้ย?

ผู้หญิงคนหนึ่ง



เป็นเพียงผู้หญิงแค่คนหนึ่ง ไม่หวานไม่ซึ้งอย่างที่เธอฝันหา แต่อยากรู้ว่า แอบรักเธอตลอดมา
และมีเพียงสายตาที่ส่งให้แทนหัวใจ หากอยากได้ช่วยส่งรอยยิ้มตอบ ฉันจะมอบทั้งหัวใจทั้งรักให้
สายตานี้มีแต่คำว่าจริงใจ ให้เธอไปไม่เคยเปลี่ยนเเปลง....

แรดอย่างสงบ ตบเมื่อจำเปง ตอแหลอย่างเยือกเย็น เพราะเราคือJcc เปิ้ล ฟาง หลี

Jcc For Life

กาล เวลาผ่านไปสิ่งตางๆได้เปลี่ยนไป เพราะว่าโลกของเราได้หมุนไปทุกวันไม่ได้หยุดอยู่กับที่ เพราะฉะนั้นเราจะต้องปรับตัวให้เข้ากับโลกนี้ให้ทัน ทุกครั้งที่สายลมพัดผ่านได้นำพาความเปลี่ยนแปลงมาสู่เราเสมอ อย่าไปยึดมั่นกับสิ่งต่างที่ได้มา เพราะว่าสิ่งเหล่านั้นไม่แน่นอน
คำพูดของคนก็เหมือนกัน เป็นแค่สายลมที่ออกมาจากปากเท่านั้น เมื่อออกจากปากไปแล้วสุดท้ายก็แค่เพียง...

สายลมผ่าน..