วันพุธที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เหงา

อยากบอกเธอว่าเหงาจริงๆ อยากเจอหน้า อยากคุยด้วย แต่ก็ทำได้แค่นี้ ทำได้แค่ระบายออกมาเป็นตัวหนังสือ พูดอะไรมากไม่ได้เพราะเดี๋ยวเธอจะว่าฉัน จู้จี้จุกจิก....
ทั้งเกียดทั้งเจ็บใจตัวเองจริงๆที่ไม่เข้มแข็งสักที ทั้งๆที่รู้ว่าทุกอย่างตอนนี้มันไม่เหมือนเดิม แต่ก้อทำใจไม่ได้สักที ก็สมควรแล้วล่ะที่ต้องมานั่งร้องให้เจ็บช้ำอยู่อย่างนี้ ฉันร้องให้จนน้ำตาแทบจะเป็นสายเลือดเเล้วที่รักเอ๋ยยย ภาวนาว่าเมื่อไหร่มันจะหมดสักที ทุกวันนี้ทำได้ก็เเค่ปั้นหน้ายิ้มอยู่ตลอด หากฉันคิดที่จะเผื่อใจตั้งแต่แรกก็ดีเหมือนกัน แต่นี่มันสายไปแล้ว....
ขาดเธอไม่ได้จริงๆ เเม้เเต่วินาทีเดียว.. รักเธอมากแม้กระทั่งชีวิตก็ให้ได้ แต่ไม่เคยแคร์ตัวเองเลยว่าจะเป็นยังไง ยอมทิ้งทุกอย่างได้เพื่อเธอ เรามันก็บ้าเกินไป ออ่นแอเกินไป ไม่เคยมีคำว่าตัวเองในสมองเลย ไม่รักตัวเองแล้วจะให้ใครมารักได้เล่า มันอาจจะจริงที่เวลาเท่านั้นจะเป็นเครื่องพิสูจณ์ เธอก้อคงจะรักฉัน ฉันก้อมั่นใจ แต่ขอหน่อยสิ ขอให้เธอแสดงออกให้เห็นมั่งสิ เปนห่วงมั่งสิ หวงมั่งสิ พูดคำซึ้งให้ฟังบ้างก็ยังดี ฉันอยากได้คนที่จะมาดูแล เทคแคร์ฉัน เอาอกเอาใจฉันนะ แต่พูดมากก็ไม่ได้ ไม่พูดเลยเธอก้อไม่แคร์ ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น เลยไม่รู้จะทำไงดี
ไม่รู้ว่าฉันเคยทำอะไรผิดนะ ทำไมความรักของฉันถึงมีความสุขน้อยนิด แต่ความทุกข์หลายเท่า หรือมันจะเปนกรรมของฉันกันหนออ!?! T^T

วันอังคารที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2552

จากคนหนึ่ง...ถึงอีกคน


คนหนึ่งอยากจะรู้ อีกคนไม่อยากให้ถาม
คนหนึ่งคอยวิ่งไล่ตาม อีกคนก็เดินหนีไป
คนหนึ่งคอยตรงนี้ อีกคนไปอยู่ที่ไหน
คนหนึ่งบอกว่าเหงาใจ อีกคนว่าน่าระอา

คนหนึ่งอยากไปหา อีกคนก็กลับห่างหาย
คนหนึ่งอยากนั่งใกล้ๆ อีกคนไม่ยอมสบตา
คนหนึ่งโทรทุกครั้ง อีกคนไม่เคยโทรหา
คนหนึ่งแบกรักเต็มบ่า อีกคนไม่แคร์อะไร

คนหนึ่งหาเรื่องคุย อีกคนหนึ่งหาเรื่องวาง
คนหนึ่งทำแทบทุกอย่าง อีกคนไม่เคยสนใจ
คนหนึ่งคิดถึงกัน อีกคนหนึ่งคิดถึงใคร
ขณะคนหนึ่งรักมากมาย อีกคนทำไมน้อยลง

คนหนึ่งบอกว่ารัก อีกคนไม่อยากจะรู้
คนหนึ่งยังเหมือนเดิมอยู่ อีกคนทำไมเปลี่ยนไป
คนหนึ่งห่วงเสมอ อีกคนหนึ่งห่วงอยู่ไหม
คนหนึ่งยังนั่งร้องไห้ อยากรู้หัวใจอีกคน

คนหนึ่งหาเรื่องคุย อีกคนหนึ่งหาเรื่องวาง
คนหนึ่งทำแทบทุกอย่าง อีกคนไม่เคยสนใจ
คนหนึ่งคิดถึงกัน อีกคนหนึ่งคิดถึงใคร
ขณะคนหนึ่งรักมากมาย อีกคนทำไมน้อยลง

คนหนึ่งหาเรื่องคุย อีกคนหนึ่งหาเรื่องวาง
คนหนึ่งทำแทบทุกอย่าง อีกคนไม่เคยสนใจ
คนหนึ่งคิดถึงกัน อีกคนหนึ่งคิดถึงใคร
ขณะคนหนึ่งรักมากมาย อีกคนทำไมน้อยลง

คนหนึ่งคิดถึงกัน อีกคนหนึ่งคิดถึงใคร
ขณะที่ฉันรักมากมาย แต่ว่าเธอทำไมน้อยลง


เธอคนนั้นอยู่ไหน!?!... อยากได้เธอคนเดิม โปรดกลับมาเถอะ ไม่อยากตายทั้งเป็น ทุกวันนี้ต้องเเกล้งยิ้มตลอดเวลา แต่ในใจเธอรู้บ้างใหมว่าฉันกลับร้องให้เป็นสายเลือด.... อยากให้ถึงวันนั้นแบบคนอื่นบ้าง.... วันที่เธอทำให้ฉันร้องให้ทั้งน้ำตาเพราะดีใจ ไม่ใช่ต้องมาร้องให้ทุกข์อยู่อย่างนี้ ก็รู้ว่าขาดเธอไม่ได้ น่าจะเข้าใจกันบ้าง....
เพิ่งจะรู้ว่าทำดีแล้วไม่ได้ดี แต่กลับทำให้ทุกอย่างเป็นเรื่องใหญ่ ที่ทำไปทุกอย่างก็เพราะใคร ถ้าไม่ใช่เธอ
อยากให้เข้าใจกันบ้าง สิ่งที่ทำไปเพราะรัก
หากไม่รักก็ไปนานแล้ว คงไม่มาห่วง มาทุกข์อยู่อย่างนี้หรอก....
เธอคือคนแรกที่ฉันมอบให้ทุกอย่าง แม้กระทั่งชีวิตก็ให้ได้
อยากให้เธอเป็นเหมือนเดิม....
เป็นคนที่อยู่ข้างฉันเวลาฉันทุกข์ อยากตื่นมาแล้วเจอเธอข้างๆอีกครั้ง
อยากปลอบเธอเวลาเธอทุกข์ อยากอยู่ด้วยกันอีกครั้ง....

ก็คงต้องรอต่อไปเช่นเคย ไหนๆก็รอมาตลอดเเล้วนี่.... แต่ก็จะรอต่อไป รอจนถึงวันนั้นของเรา............T^T

วันเสาร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เจ็บ

FUCK ALLT
** เจ็บ **

ไม่คิดว่าคนที่เรารักมาก คนที่พร้อมจะมอบชีวิตให้ จะทำกันได้.... จะโทษใครก็ไม่ได้ ก็เรารักไม่เผื่อใจเอง

เวลาเราพูดออกไปก็หาว่าเราเอาเเต่ใจ พอเราไม่พูดก็หาว่าเรามีความลับ

จะอะไรกันนักกันหนาา....
ทำไมถึงเห็นเพื่อนดีกว่าแฟน? เพื่อนคือคนที่จะมาใช้ชีวิตร่วมกันหรือไง?

ทำไมต้องพูดอิกอย่าง แต่การกระทำอิกอย่าง?

แล้วทำไมต้องโกหกกันด้วย?

เห็นชั้นเปนตัวตลกหรือไง? ทำไมต้องปั่นหัวกัน?

ชั้นไปเคยทำอะไรให้มิทราบ ถึงทำกันอย่างนี้?

หรือมันคือกำเก่าของเราเองที่ตามติดตัวมา?


แต่ก็เลิกไม่ได้สักที....

ก็เพราะว่ารักหมดใจไง ถึงต้องยอมเธอทุกอย่างไป....

วันพฤหัสบดีที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2552

Pamz BD*

หวัดดีเจ้าค่ะ! วันนี้เอารูปวันเกิดน้องรักมาฝาก...มันตั้งแต่วันที่ 1 สค. แล้วแต่เผอินว่ารอรูปอยู่เจ้าค่ะ ^v^
สามสาวซ่าส์

เซ็กส์ซี่ทุกค้นนน ^v^


และสุดท้ายก้อเปนแบบนี้ค่ะ XD

v

v

v

v